C2C Amsterdam 2020 – dag 1
Een verslag van de tweede editie van Country 2 Country Nederland in twee delen.
Voor de tweede keer op rij opende AFAS Live in Amsterdam haar deuren voor de Nederlandse editie van het Country 2 Country festival. Vele countryfans uit binnen- en buitenland genoten twee dagen lang van mooie, afwisselende en soms verrassende acts.
Het corona- en countryvirus
Hoewel de gevolgen van het coronavirus zowel op het podium als in de zaal merkbaar waren, won het countryvirus op alle fronten. De afzegging van Old Dominion was – hoe begrijpelijk ook – natuurlijk een enorme domper en ook enkele stoelen in de zaal bleven leeg, maar zoals Brett Young het treffend omschreef: “We were never not gonna come!”
We were never not gonna come Brett Young
En het werd wederom een ontzettend mooi feest. Het festival zelf is gegroeid op alle vlakken en we kijken al uit naar de derde editie volgend jaar. Maar eerst een kort overzicht, in twee delen, van de gezellige country gathering van afgelopen weekend.
Dag 1: zaterdag 7 maart
De headliner van dag 1 was een optreden waar iedereen naar uitkeek: Luke Combs. Gezien zijn show in de Melkweg (oktober 2018) en het grote aantal hits dat hij in korte tijd scoorde, beloofde het weer een echte party te worden. En we werden niet teleurgesteld.
Maar ook de andere acts van de dag waren zeer de moeite waard. Enkele kenden we weliswaar al van eerdere optredens, met andere artiesten maakten we voor het eerst kennis.
Isla Talent Stage
De eer om het festival te openen had Lindsay Ell. Zij mocht aftrappen op het Isla Talent Stage op de eerste verdieping. Lindsay geldt al jaren als (aanstormend) talent. De Canadese is een zeer goede gitarist, schrijft verdienstelijke songs en kan zeker zingen, maar toch wacht ze al jaren op haar grote doorbraak.
Haar samenwerking met Brandtley Gilbert, “What Happens In A Small Town”, bracht haar vorig jaar eindelijk haar eerste nummer 1 hit in Amerikaanse hitlijsten.
Tijdens de breaks in het programma van de main stage traden op het Isla Talent podium onder andere Kyle Daniel, Catherine McGrath en Tim Hicks op. Ook was dit podium de spot voor de ‘C2C After Party’, op zaterdag verzorgd door Runaway June. Helaas traden de dames door stemproblemen bij Hannah slechts als duo op. En ook helaas was de sound niet optimaal, waardoor hun stemmen veelal verloren gingen en de instrumenten overheersten.
Main Stage
Op het grote podium begon de dag met Nederlandse inbreng. Joe Buck mocht daar de show openen, en dat deed hij weer solide. De inmiddels opgedane ervaring en de invloed van zijn deal bij Ilse DeLange zorgen ervoor dat we iedere keer weer vaststellen dat Joe met het podium meegroeit. Of is het andersom?
Iedere keer wordt het podium, letterlijk en figuurlijk, iets groter. Joe en zijn begeleidingsband stonden er als een huis. Zijn eerste album is in de maak, bring it on!
Charles Esten was de volgende artiest. Bij (nagenoeg) iedereen bekend als Deacon Claybourne uit de hitserie Nashville, maar naast acteur ook een rasartiest. Hij trad al eerder succesvol op in Nederland, en ook nu kreeg hij samen met zijn band het publiek vanaf de eerste noten op de benen. De stoelen dienden veelal als kapstok. Want hoewel het voor velen weliswaar onbekende(re) songs zijn, worden ze met zoveel power, enthousiasme en emotie gebracht dat het publiek niet stil kon blijven zitten. Top show en strakke band!
Brett Young had zijn Nederlandse debuut ongetwijfeld anders voorgesteld. Tijdens het transport van hun apparatuur was er wat beschadigd geraakt, hetgeen voor vertraging zorgde. Het publiek vroeg zich af wat er aan de hand kon zijn, terwijl achter de schermen koortsachtig naar een oplossing werd gezocht.
Uiteindelijk betrad Brett het podium, ging op zijn kruk zitten en gaf het publiek uitleg en de keuze tussen een kortere of andere soort set. Die keuze was makkelijk en dus werd het een andere, wat kalere set. Maar nog altijd top, en het publiek genoot niet minder van zijn muziek en hits.
En dan Luke Combs, wat een powerhouse! Twee studioalbums, vijf kwartier speeltijd, en na afloop mis je dan toch nog enkele hitsongs in zijn set… Hij verovert met zijn songs niet alleen de hitlijsten met speels gemak, ook grote concertzalen tovert hij eenvoudig om tot grote dive bars.
→ Naar het tweede deel van deze concertrecensie ←
Copyright all images: Charles Batenburg
