Amsterdam Country Night 2017 – Een gok die een herhaling verdient
De eerste van hopelijk heel veel edities...
Zaterdag 18 maart was de Oude Zaal van de Melkweg wederom het middelpunt van countrymuziek in Nederland. Greenhouse Talent organiseerde in samenwerking met de Melkweg de ‘Amsterdam Country Night 2017’, een mogelijkheid voor liefhebbers van countrymuziek om kennis te maken met een drietal artiesten en stromingen.
Een geweldig initiatief, dat dit jaar door zo’n 150 muziekliefhebbers werd bezocht. Helaas was het concert dus niet uitverkocht, maar hopelijk weerhoudt dit de organisatoren niet om ook de komende jaren een Amsterdam Country Night te organiseren. Het aanwezige publiek was enthousiast, dit initiatief verdient een kans. Met de juiste publiciteit kan het uitgroeien tot een mooi, drukbezocht jaarlijks evenement.
Hieronder in vogelvlucht een concertverslag van de drie artiesten van de avond.
Robert Chaney
De aftrap werd verricht door Robert Chaney, een Floridiaan die al geruime tijd in het Verenigd Koninkrijk woont. Hij speelt een soort bluesy country, soms vergezeld door zijn vrouw. Meteen vanaf het begin van zijn set is het publiek aangenaam verrast.
Velen zijn gekomen voor Charlie Worsham. Dit is een stroming die ze zeker niet dagelijks beluisteren. Toch weet Robert het publiek te boeien, zowel met zijn interactie als met zijn muziek.
Mark Blomsteel
Na Robert was het de beurt aan Mark Blomsteel. Deze Rotterdammer is sinds enkele jaren woonachtig in Nashville en probeert daar door te breken. Hij heeft al enkele albums uitgebracht. Later dit jaar volgt zijn derde album “#Dutchboy”.
Dutchboy is zijn bijnaam in ‘Music City‘ en dus een toepasselijke titel voor een album waarmee hij definitief probeert door te breken. Afgaande op de paar nieuwe tracks die hij deze avond speelde, geven we hem een kans. Mooie nummers zoals “Could This Be Love” kunnen het met een goede productie en ondersteuning goed gaan doen.
Wij zijn dan ook benieuwd naar het eindresultaat. Een releasedatum voor “#Dutchboy” is vooralsnog niet bekend.
Charlie Worsham
Als laatste betrad Charlie Worsham met zijn gitaar het podium. En meer heeft deze meneer niet nodig. Aan een podium in een concertzaal, al dan niet uitverkocht, een gitaar en het vooruitzicht op een lekker Belgisch biertje na afloop heeft Charlie genoeg. Wat een artiest!
Sometimes all it takes, is a guy with a guitar
Enkele nummers van zijn debuutalbum “Rubberband” uit 2013, enkele tracks van zijn aankomende album en wat improvisatienummers en voor je het weet is er anderhalf uur voorbij. Ook de korte pauzes tussen de nummers zijn leuk, Charlie heeft humor. Soms is hij ook serieus, zoals wanneer hij over politiek praat, of als hij vertelt dat hij het publiek in Nederland zo waardeert. Wij luisteren naar (zijn) muziek en zijn niet bezig met andere zaken of continu aan het kletsen.
Vorig jaar opende hij nog voor Kenny Rogers en een absolute classic van deze legende mocht daarom natuurlijk niet ontbreken.
Aan het einde gekomen van de avond, ging het publiek, dan ook voldaan naar huis. Of naar café Gollem. Daar bood Charlie aan verder te praten onder het genot van een biertje. Wij zijn wijzer geworden van andere stromingen van country muziek, Charlie Worsham heeft met ‘Oogappeltje’ en ‘Lazerus’ zijn Nederlandse woordenschat uitgebreid.
Ontspannen sfeer
Niet alleen Charlie, maar ook Robert en Mark namen na afloop van hun optredens ruimschoots de tijd om met het publiek te praten, met ze op de foto te gaan en cd’s te signeren. Het was kenmerkend voor de ontspannen sfeer die er hing. Dit droeg zeker bij aan het (muzikaal) slagen van de avond.
